شرح
اسیدکاری قدیمی‌ترین روش تحریک چاه‌های نفت و گاز می‌باشد که امروزه نیز با فرایندهای نوین به طور گسترده بکار می‌رود. طراحی و بکارگیری مواد فعال سطحی و پلیمرها امکان کاهش آسیب به سازند را در حین عملیات اسیدکاری فراهم می‌سازد. با گذشت زمان زمینه رسوبگذاری ترکیبات آلی سنگین در نفت خام ایران بویژه حین عملیات تحریک چاه با اسید بیشتر می‌شود. این مواد آلی شامل آسفالتین‌ها، پارافین‌ها و اسیدهای نفتنیک می‌باشند. در عملیات اسیدکاری مواجهه اسید و یا محصولات واکنش اسیدی که حاوی یون‌های رسوب‌گذار می‌باشند، با این مواد آلی ایجاد لجن می‌نماید. مطالعه راهبردی سامانه کلوئید آسفالتین در نفت در شرایط تحریک اسیدی چاه، شرایط پایداری آن‌ها و یافتن راهکارهایی جهت افزایش پایداری یا کاهش پتانسیل رسوب دهی به کمک مواد فعال سطحی، موضوع مورد چالش این طرح بوده است.
کاربردها
بررسی سازگاری افزایه‌های اسیدکاری با یکدیگر و بالا بردن قدرت عملکرد آن‌ها در برابر شرایط واقعی چاه
شناخت دقیق ساز و کار نفوذ اسید و تأثیر افزایش ویسکوزیته (تشکیل ژل) و یا جامدسازی عامل اسیدی بر میزان نفوذ
بررسی اثر حلال‌های دو جانبه در سامانه‌های نوین اسیدکاری و سیالات تکمیلی آن
بررسی کیفیت ساختار شیمیایی عمل‌کننده‌های چند منظوره اسیدکاری
شناخت مکانیسم تشکیل رسوبات آلی اسیدکاری و شناخت عملکرد کنترل کننده‌های یون آهن مورد استفاده در روش‌های جدید اسیدکاری
دستاوردها
دستیابی به دانش فنی تولید افزایه کاملاً بومی و کاهش آسیب و افزایش بهره‌دهی
کسب پارامترهای لازم جهت افزایش مقیاس ساخت افزایه‌ها اسیدکاری مورد مصرف شامل کند کار امولسیونی اسید، ضد لخته آسفالتینی، ضد امولسیون، کاهنده کشش سطحی و ماده بازدارنده خوردگی و کمکی آن در مقیاس پیلوتی و کسب اطلاعات فنی- مهندسی جهت افزایش مقیاس ساخت این افزایه
بررسی کمی و کسب سینیتیک سرعت نفوذ اسید در مخازن کربنات، ارزیابی کمی سازگاری افزایه ها، میزان تشکیل امولسیون ناخواسته و سرعت شکست آن‌ها
