رییس پژوهشکده شیمی و پتروشیمی پژوهشگاه صنعت نفت گفت: هم اکنون میزان مصرف گازوئیل در کشور 75 میلیون لیتر در روز است که میتوانیم با تولید سه میلیارد لیتر بیودیزل در سال، 10 درصد آن را جایگزین کنیم و 30 میلیون لیتر گلیسرین به عنوان محصول جانبی میتواند به عنوان نیاز کشور تولید شود.
به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ، دکتر امیرناصر احمدی در نخستین جلسهی هماندیشی سوختهای پاک و ترکیبی با اشاره به ضرورت استفاده از این سوختها خاطرنشان کرد: در حال حاضر عمر سوخت فسیلی رو به پایان و جهان در حال حرکت به سمت استفاده از سوختهای پاک است.
وی با اشاره به مباحث اقتصادی و اجتماعی توجیهگر ضرورت استفاده از سوختهای پاک تاکید کرد: وزارتخانههای کشاورزی، نفت، نیرو، صنایع و معادن و دانشگاهها باید به دنبال حل مشکلات و موانع استفاده ازسوخت پاک باشند.
احمدی اضافه کرد: بحث استفاده از سوختهای زیستی که سالها پیش مطرح شده و با تولید جهانی مادهای به نام بیوسوخت در کشورهایی مانند اروپا و آمریکا و برخی از کشورهای آسیایی، پیشبینی میشود تا سال 2019 میلادی، این ماده سوختی، قویا جایگزین سوختهای فسیلی شود.
رییس پژوهشکده شیمی و پتروشیمی پژوهشگاه صنعت نفت، با مقایسه استفادهی این محصول در ایران و منطقه خاطرنشان کرد: قطر با همکاری سه بخش که متشکل از دانشگاه، شرکت هواپیمایی و وزارت نفت این کشور است، اقداماتی را برای بیوفیول آغاز کرده و همچنین عربستان با همکاری یک شرکت انگلیسی اقدام به کشت گیاه جاتروفا کرده و نیز در امارات تولید این محصول شروع شده و حتی به اروپا، امریکا و کانادا نیز صادر میشود.
وی اظهار کرد: در ایران نیز مراکز فعالی در زمینهی بیودیزل وجود دارد که در حال حاضر ستاد انرژیهای نو، پژوهشگاه صنعت نفت، دانشگاه تربیت مدرس، سازمان جنگلها و مراتع، شرکت بیودیزل، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران و برخی از دانشگاهها برنامهها و فعالیتهایی را در دست انجام دارند.
احمدی اضافه کرد: هم اکنون میزان مصرف گازوئیل در کشور 75 میلیون لیتر در روز است اگر بتوانیم 10 درصد آن را جایگزین کنیم میتوانیم سه میلیارد لیتر بیودیزل در سال تامین کنیم، همچنین مصرف جانبی با عنوان 30 میلیون لیتر گلیسیرین میتوانند به عنوان نیاز کشور تولید شود.
رییس پژوهشکده شیمی و پتروشیمی پژوهشگاه صنعت نفت با اشاره به مواد اولیه تولید بیودیزل اظهار کرد: دانههای روغنی مانند آفتابگردان، سویا، کلزا و پالم به عنوان خوراکی و گیاهانی مانند جاتروفا، کرچک، نخل روغنی به عنوان غیرخوراکی مطرح هستند که در کنار اینها چربیهای تازه حیوانی، روغن و چربیهای پسمانده و ضایعاتی و جلبکها نیز به عنوان مواد اولیه تولید بیودیزل در نظر گرفته شده است.
وی با اشاره به انتخاب گیاه جاتروفا به منظور بیابانزدایی خاطرنشان کرد: این گیاه در مقابل خورشید، مقاوم بوده و علاوه بر زود بازده بودن میتواند در کویر نیز مورد استفاده قرار گیرد که 35 تا 40 درصد روغن داشته و جذب دیاکسیدکربن را نیز دارا است و میتواند به عنوانی ممانعتکننده از فرسایش خاک و مبارزه با بیابانزدایی مورد استفاده قرار گیرد.
احمدی به مزیت استفاده از این گیاه اشاره و اظهار کرد: در سال 2015 دنیا به این سمت میرود که 5/12 بیلیون هکتار از سطح کرهزمین به کشت این محصول اختصاص داده میشود.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اتانول به عنوان یک سوخت ترکیبی عنوان کرد: این موضوع هم اکنون در خوزستان دنبال میشود و پلنت صنعتی آن نیز در حال تهیه است، در واقع 5 درصد اتانول در اهواز تولید میشود که معادل صد هزار لیتر الکل سوختی است.
رییس پژوهشکده شیمی و پتروشیمی پژوهشگاه صنعت نفت استفاده از اتانول آبدار را یکی از مشکلات این محصول عنوان کرد و گفت: استفاده از اتانول آبدار و برطرف کردن مشکل جذب آب و دوفاز شدن آن موضوعی است که در پژوهشگاه صنعت نفت دنبال میشود که در حال حاضر به پکیجی دست یافتهایم که میتواند هم فاز داشته و مشکلات را بر طرف کند.
وی به توانمندی پژوهشگاه صنعت نفت در ارائه دانش فنی بیوفویل اشاره و خاطرنشان کرد: در بحث تهیه مواد اولیه با جهاد کشاورزی همکاری داریم که کارهای آزمایشگاهی نیز در این زمینه انجام شده و همچنین بر روی فرمولاسیون بسته ماده افزودنی و تهیه بیوبنزین فعالیتهایی در دست انجام است.
رییس پژوهشکده شیمی پژوهشگاه صنعت نفت به بیان چالشهای موجود در این زمینه پرداخت و اظهار کرد: عدم هماهنگی و وجود یک برنامه منسجم (کشت دانه ـ فرمولاسیون سوخت)، موازی کاری گروههای تحقیقاتی، وجود حلقههای مفقوده در تکمیل و اجرای طرح و عدم استانداردسازی سوخت به عنوان چالشهای موجود مطرح میباشد.
احمدی به ارائه پیشنهادهایی در همین راستا پرداخته و خاطرنشان کرد: ارائه طرح ملی با زمانبندی و هدفگذاری مشخص در بیابانزدایی و تولید زیست توده، تولید صنعتی بیودیزل و بیواتانول، فرمولاسیون و تستهای موتوری میدانی سوختهای ترکیبی، تهیه مواد افزودنی مورد نیاز، استانداردسازی سوختهای ترکیبپذیر از جملهی این راهکارها و پیشنهادات هستند.